Verhoormethoden bij zwijgende verdachten
Bij zwijgende verdachten zal de politie op verschillende manieren proberen om toch een verklaring te verkrijgen. Er zijn verschillende verhoormethoden om een zwijgende verdachte toch aan het praten te krijgen.
Dramatiseren zwijgrecht
Sommige verdachten zullen alleen bekennen als zij zien dat verder ontkennen zinloos is. Aan deze verdachten zal de politie proberen om de nadelen van het zwijgen voor te houden. Ze zullen doen alsof er toch al voldoende bewijs is, en wijzen erop dat een rechter later zal denken dat hij onschuldig is. Dit werkt in de praktijk echt niet zo, maar door dit toch op deze manier te brengen, hoopt de politie dat de verdachte alsnog een verklaring aflegt. De verhoorder kan een verdachte helpen zijn remmingen weg te nemen, door de bij ieder aanwezige mededelingsbehoefte te steunen. Vaak is een verdachte opgelucht als hij opgebiecht heeft. De verhoorder zal begrip tonen, hem de kans geven zich te rechtvaardigen en zijn angst verminderen. De methode om niet-geemotioneerde, zwijgende of ontkennende verdachten tot een bekentenis te brengen, is om de consequenties van verder zwijgen gedramatiseerd (gemaximaliseerd), en wordt gesuggereerd dat er voldoende bewijsmateriaal voorhanden is, zodat verder zwijgen geen zin heeft.
Politie blijft vragen stellen
U zult merken dat de politie in ieder geval vragen blijft stellen. De verhoorders zullen hun verhoorplan afwerken in de hoop dat de verdachte toch nog gaat praten. U zult merken dat het behoorlijk lastig is om te blijven zwijgen, maar dat is wel het advies als die verdedigingsstrategie van te voren is afgesproken met de advocaat. Wanneer de politie toch vragen blijft stellen, is het belangrijk dat u goed blijft opletten en steevast “zwijgrecht” antwoordt. Uit de vragen die de politie stelt kunt u overigens vaak al enigszins opmaken over welke bewijzen de politie beschikt.