Wanneer de verdachte niet is gewezen op zijn zwijgrecht, levert dit een onherstelbaar vormverzuim op als bedoeld in artikel 359a Sv. Dit dient normaal gesproken te leiden tot bewijsuitsluiting, maar als de verdachte in een latere verklaringen, waarbij hij wel is gewezen op zijn zwijgrecht, gelijkluidend verklaard, geldt de bewijsuitsluiting niet voor die latere verklaringen. De verdachte kan in die gevallen beter zwijgen.<\/p>\n
<\/p>\n
Dit volgt uit\u00a0 HR 6 juli 2010, LJN BL5528, in welke uitspraak de Hoge Raad overwoog: Soortgelijke uitspraken:<\/p>\n Wanneer de verdachte niet is gewezen op zijn zwijgrecht, levert dit een onherstelbaar vormverzuim op als bedoeld in artikel 359a Sv. Dit dient normaal gesproken te leiden tot bewijsuitsluiting, maar als de verdachte in een latere verklaringen, waarbij hij wel is gewezen op zijn zwijgrecht, gelijkluidend verklaard, geldt de bewijsuitsluiting niet voor die latere verklaringen. […]<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":0,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_monsterinsights_skip_tracking":false,"_monsterinsights_sitenote_active":false,"_monsterinsights_sitenote_note":"","_monsterinsights_sitenote_category":0},"categories":[25,18],"tags":[],"yoast_head":"\n
\n“Het Hof heeft de verklaring van de verdachte die hij heeft afgelegd zonder dat hij tevoren\u00a0was gewezen op zijn zwijgrecht, als onrechtmatig verkregen aangemerkt en van het bewijs\u00a0uitgesloten. Het oordeel van het Hof dat de nadien ten overstaan van de politie, de\u00a0hulpofficier van justitie en de Rechter-Commissaris, afgelegde verklaringen van de verdachte\u00a0die v\u00f3\u00f3r de desbetreffende verhoren uitdrukkelijk op zijn zwijgrecht was gewezen, niet van\u00a0het bewijs uitgesloten behoeven te worden, geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting\u00a0en is toereikend gemotiveerd, zodat het middel niet tot cassatie kan leiden.”<\/em><\/p>\n\n